Aanhangwagen

Om het apparaat te kunnen verplaatsen heeft de laatste eigenaar de motor op een Het oorspronkelijke onderstelonderstel gebouwd. Dit blijkt een oude kabelhaspel-aanhanger te zijn. Mooi om de motor op te vervoeren, maar veel te licht om hem op te laten draaien.

Ondertussen denk ik na over een ontwerp van de kar waar de motor op moet komen. Ik kan er niet omheen dat de motor 7 ton weegt. Met een degelijke aanhangwagen, een motor voor startlucht, koelwater, uitlaat, startluchtflessen e.d. zal het totaal gewicht op ongeveer het dubbele uitkomen. Het moet dus een vrachtwagenaanhangwagen worden, anders komen we met het gewicht niet uit.

Bij een handelaar in Noord-Brabant vind ik een oude Burg koelwagen. Leuke bijkomstigheid is dat deze aanhanger luchtgeveerd en –geremd is. Als ik dan straks met de motor op een show kom, dan kan ik hem afstempelen met behulp van de luchtvering. De koop wordt gesloten en de aanhanger gaat met een geleende Unimog mee naar huis. Hier demonteren we de hele bovenbouw.

Het transport vanuit Belgie

Met wat geleende ‘legoblokken’ (http://www.duijghuijzen.com) maak ik een testrit. De blokken wegen 10 ton en de lege aanhanger 4. Mijn Fordson Major tractor trekt dit goed en de luchtremmen en

–vering doen het perfect. Alleen lukt het de Fordson niet om bij geringe hoogteverschillen en op grasland te manoeuvreren. De Ford heeft te weinig eigen gewicht. Nu zal ik toch aan een Unimog moeten.

De aanhangwagen wordt verder gedemonteerd en uiteindelijk blijft alleen de achteras en de vooras met het draaistel over. De rest is oud ijzer. Ik vind een goede vriend bereid voor het laswerk voor het nieuwe onderstel. Gelukkig kunnen we terecht in een grote hal van een staalconstructie bedrijf. We schaffen 48 meter HE200B aan en gaan aan de slag. Ik zaag en slijp alles op maat en mijn kameraad last alles in elkaar. Als ik tijd over heb begin ik met het kaal maken van de motor. We maken 2 frames van 200 mm hoog die we koppelen met bussen van 200 mm. Zo krijgen we een frame van 600 mm hoog. Dat is hoog genoeg zodat het vliegwiel straks niet onder het frame uitkomt, en de grond nooit kan raken tijdens transport.

Tussendoor trek ik de wielen van de assen af en kijk ik de remmen na.

Een proefritje door Maas en Waal

 

Het oude wiellagervet wordt vervangen door nieuw en de kraag wordt uit de trommels geslepen. Via een kennis die erg handig is met vrachtwagens vind ik nog 4 nieuwe veerremcilinders en andere luchtcomponenten. Deze bouw ik op de assen. Het laswerk vordert gestaag. Tussendoor maak ik de motor en vliegwiel helemaal kaal. Dit is noodzakelijk omdat de verf er op veel plaatsen los opzit, of zelfs al helemaal verdwenen is. Het frame is klaar. Om er zeker van te zijn dat straks de motor goed past, plaatsen we het blok op het frame. We hangen het vliegwiel in de kraan op zijn plaats in het blok.

De onderdelen

Nu kunnen we meteen zien hoeveel ruimte we over hebben voor de nog te maken koelwatertank. Dan knippen en zetten we de platen voor de tank. We maken een losse deksel zodat we altijd nog eens in de tank kunnen kijken (schoonmaken). We zorgen voor voldoende aansluitingen. Er komt een aanzuigpijp, een retourtrechter en een aftapplug. Ook maken we aan de achterzijde een doorvoer om een kraan op te monteren zodat we de handen kunnen wassen. Nu alle grote onderdelen schoon en klaar zijn, kan het spuiten beginnen. We plakken alles af wat ‘kaal’ moet blijven. Eerst spuiten we een 2 componenten grijze grondverf. Later spuiten we het frame de assen en de koelwatertank in antracietgrijs (RAL7016) . Het vliegwiel en de uitlaat zwart en de motor groen (..BS..) De 9 banden met velg heb ik mee naar huis genomen. Als ik even tijd heb, dan werk ik thuis aan de velgen. Schoonmaken en 2x aflakken in RAL3005 antiek rood. Een hele klus, 9 stuks 2x aflakken aan 2 zijden, en dat allemaal met de kwast.